In 1806 verbouwde John Moubray een in onbruik geraakte molen in Alloa, gelegen aan de oevers van de rivier de Deveron, tot een moutstokerij. Het werkte als een kleine fabriek tot 1836 toen Moubray een verandering van richting nam en in plaats daarvan twee Stein-patentstills installeerde om graanwhisky te distilleren.
Cambus werd het grootste deel van de 19e eeuw gerund als een familiebedrijf en ging over op John’s zoon (James) en kleinzoon (Robert), die in 1851 nog steeds een Coffey installeerden. De uitbreiding bevestigde Cambus als een van de grootste graandistilleerderijen in Schotland; de gebouwen waren verspreid over acht hectare en spoorwegemplacementen werden gebouwd naar elk magazijn.
In 1856, om toekomstige activiteiten veilig te stellen tijdens een periode van fluctuerende vraag naar graanwhisky, kwamen zes van de grootste graanstokers in de Lowlands overeen om de markt een jaar lang onder hen te verdelen, waarbij Cambus 10,5% toegewezen kreeg. Cambus sloot ook een soortgelijke overeenkomst in 1865, dit keer met de toevoeging van Adelphi, Yoker, Cameronbridge en Port Dundas distilleerderijen.
Tijdens de ‘Wat is Whisky?’-proeven rond de eeuwwisseling, toen moutstokers een opstand begonnen tegen het gebruik van de term ‘whisky’ om de graangeest te beschrijven, gebruikte DCL – dat verschillende graandistilleerderijen exploiteerde – Cambus om de publieke opinie in hun voordeel te beïnvloeden. In 1906 plaatste het een voorpagina-advertentie voor Cambus Pure Grain Whisky, die ongeveer zeven jaar had gerijpt, in The Daily Mail om ‘het publiek de kans te geven zelf te beoordelen hoe een pure patent-still grain whisky eruit zag’. Het was een voor de hand liggende publiciteitstruc om het publiek en de beslissende rechtbanken te beïnvloeden. De moutstokers verloren en nadat de uitspraak in de Koninklijke Commissie van 1908 was aangekondigd, werd de reclame stilletjes ingetrokken.
Na zijn moment in de schijnwerpers, viel Cambus in moeilijke tijden toen een brand het grootste deel van de distilleerderij in 1914 verwoestte, waardoor de site de volgende 23 jaar gesloten was. Het heropende uiteindelijk in 1937, maar sloot weer tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Cambus sloot uiteindelijk in 1993 als onderdeel van Diageo’s £ 100 miljoen productiereorganisatie. De fabriek werd verwijderd en de site werd omgevormd tot een vatvuloperatie en magazijnen.
In 2011 begon het een nieuw leven, toen Diageo een nieuwe kuiperij van £ 9 miljoen ter plaatse bouwde, waardoor de kuiperijactiviteiten van het nabijgelegen Carsebridge en Dundashill in Glasgow werden overgebracht. Het grenst nu aan het gigantische Blackgrange-opslagcomplex.
Beoordelingen
Er zijn nog geen beoordelingen.